leżeć w ziemi

См. также в других словарях:

• leżeć [lec] w gruzach — {{/stl 13}}{{stl 33}} być, zostać zburzonym, zniszczonym, unicestwionym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Centrum miasta nawiedzonego trzęsieniem ziemi leży w gruzach. Czyjeś marzenia legły w gruzach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leżeć odłogiem — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylko o uprawie ziemi: jakiegoś pola nie orze się ani nie obsiewa : {{/stl 7}}{{stl 10}}We wschodniej części kraju setki hektarów leżą odłogiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …   Słownik języka polskiego

• ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• krzyż — 1. Ktoś wygląda, jest jak z krzyża zdjęty «ktoś jest mizerny, wyczerpany, zmęczony, wygląda nieszczęśliwie»: (...) wyglądasz jak z krzyża zdjęta. – Jesteś kobietą i nie wiesz, że puder, szminka i róż dokonują cudów, a jeśli dodasz jakiś sensowny… …   Słownik frazeologiczny

• krzyż — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «przedmiot w kształcie dwóch przecinających się linii prostych; godło chrześcijaństwa (jako narzędzie męki Jezusa)» Krzyż brzozowy, żelazny. Nagrobek z krzyżem. Przysięgać na krzyż. ∆ archit. Krzyż żebrowy «dwa… …   Słownik języka polskiego

• twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego

• orać — ndk IX, orzę, orzesz, orz, orał, orany 1. «żłobić bruzdy w roli, odkładając skiby za pomocą pługa ręcznego lub maszynowego (dawniej: za pomocą radła lub sochy) dla przygotowania gleby pod zasiew» Orać głęboko, płytko. Orać pole, ugór, rżysko.… …   Słownik języka polskiego

• grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… …   Słownik języka polskiego

• ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego